فیلم پرسونا ۱۹۶۶
“پرسونا” یکی از شاهکارهای بی‌بدیل کارگردان بزرگ و برجسته سینما، معروف به اینگمار برگمان است. این فیلم که در سال ۱۹۶۶ منتشر شد، توانست با داستان متفاوت و شگفت‌انگیزش، بسیاری را تحت تأثیر قرار دهد و تاکنون به عنوان یکی از شاهکارهای برتر سینما شناخته شود.
داستان فیلم در مورد سخنگوی اپرای سابق به نام الیزابت است که روانی پاره شده دارد و نیازمند تداوی شده است. او به یک مکان تازه برای زندگی تحت مراقبت می‌رود و اینجا با پرستاری به نام آلما ملاقات می‌کند. از این نقطه به بعد داستان سفری پر از معما و رمز و راز در ذهن تماشاگر آغاز می‌شود. هر دو زن در طول فیلم به تبدیل شدن و تعامل با یکدیگر می‌پردازند و هویت و ابعاد ذهنی آنها در قالب حرکت‌های یکپارچه و نمادین به تصویر کشیده می‌شود.
یکی از جنبه‌های بارز این فیلم دوبله فارسی ، استفاده بی‌نظیر از تصاویر و صداها در جلوه‌بندی و نمایش داستان است. عکاسی زیبا و منحصربه‌فرد اینگمار برگمان، ما را خیره می‌کند و تسلیم زیبایی تصاویر می‌کند. استفاده از نمادها، بازتاب‌دهی روانی شخصیت‌ها و کار با رنگ‌های زیبا، درک درستی از داستان برای تماشاگر ایجاد می‌کند. صداها نیز با بهره‌گیری از خلق و خو، ایجاد جذبه‌‌ای خاص بین تصاویر و تجربه تماشاگر به وجود می‌آورند.
بخش بازیگری نیز از جمله ویژگی‌های برجسته این فیلم است. بازی به کارگردانی برجسته لیوا چارلوت گُرلی استثنایی است و توانسته است شخصیت الیزابت را با احساسات گسترده، زنده‌سازد. نقش آلما نیز که توسط بیبی آندرسون اجرا می‌شود، به نمایش گذاشتن دنیای داخلی و آشفته آیا در قالب یک کارگردان درخشان مشغول به کار است. بازیچه‌های فیزیکی و حرکات نمادین هر دو بازیگر، سازگاری عالی بافیلم دارد و باعث می‌شود شخصیت‌ها در آغاز غمگین و در ادامه پویا و متحرک به نظر بیایند.
از لحاظ فیلم‌سازی و ساختار داستانی، “پرسونا” با استفاده از تکنیک‌های غریب‌گویانه سعی کرده است تا دقایق خشن و آشفته ذهنی الیزابت را به تصویر کشد و تماشاگران را درگیر خود کند. استفاده از تکنیک اشعه ایکس و تکرار بعضی از صحنه‌ها و لحظات، سبب تصویرسازی حرکت درونی و لغزش زمانی شخصیت‌ها می‌شود. همچنین، از نظر زمان‌بندی، گفتن داستان در دو بخش اصلی و تعطیلات الیزابت، زمانی خود به صرفه است و داستان را به نحوی متفاوت و جذابیت‌بخش روایت می‌کند.
درک داستان “پرسونا” تجربه‌ای شگفت‌انگیز و شگفت‌زده است و نیازمند تفکر و توجه گسترده تماشاگر است. عناصر هیدنیسْت و رمز و راز در داستان به خوبی تعامل کرده‌اند و اصولیابی آنها نیازمند دقت و تمعن است. همچنین، سوالات و معماهای درونی و بیرونی این فیلم، توجیه و تبیین وجود و هویت شخصیت‌ها را مطرح می‌کند و از تماشاگر انتظار واکنش و تفسیر خوبی را می‌طلبد.
پرسونا ۱۹۶۶ فیلمی است که با ساختار فوق‌العاده و داستان معقد و جالبش، توانست تماشاگران را از ابتدا تا انتها به خود جلب کند. هدایت ماجرا در دستان استادی همچون اینگمار برگمان، استفاده مناسب از تصاویر، بازیگری عالی و اتکاتلی و ترکیب بین آنها، از جمله دلایلی است که این فیلم را برتر و دست‌نخورده از بقیه می‌سازد. پرسونا یکی از آثار ادبیات گمانکارانه و تئاتر ددهه شصت است و تا به امروز ثبتی برای نمایش نزدیک در موقعیت‌های فوق‌العاده سینمایی به حساب می‌آید.
0 دیدگاه