Glenn Miller

آلتون گلن میلر (1 مارس 1904 – ناپدید شد 15 دسامبر 1944) ترومبونیست، تنظیم‌کننده، آهنگساز و رهبر گروه آمریکایی در دوران سوئینگ بود. او از سال 1939 تا 1942 پرفروش ترین هنرمند ضبط صدا بود و یکی از شناخته شده ترین گروه های بزرگ را رهبری کرد. ضبط های میلر عبارتند از: «در حال و هوا»، «سرناد مهتاب»، «پنسیلوانیا 6-5000»، «چاتانوگا چو چو»، «رشته مروارید»، «در نهایت»، «(من یک گال در داخل شده ام) کالامازو. “، “گشت آمریکایی”، “Tuxedo Junction”، “Elmer’s Tune”، “Little Brown Jug” و “Anvil Chorus”. تنها در چهار سال، میلر 16 رکورد شماره یک و 69 رکورد برتر را به ثمر رساند – بیش از الویس پریسلی (40 نفر برتر 10)  و بیتلز (33 رکورد اول 10) در حرفه خود. 

در سال 1942، میلر داوطلب شد تا به ارتش ایالات متحده بپیوندد تا سربازان را در طول جنگ جهانی دوم سرگرم کند و در نهایت به نیروی هوایی ارتش ایالات متحده رسید. در 15 دسامبر 1944، هواپیمای میلر در حال پرواز به پاریس در هوای بد بر فراز کانال انگلیسی ناپدید شد. او پس از مرگ مدال ستاره برنز را دریافت کرد. از نظر میراث موسیقایی او، چندین قطعه ضبط شده از او در تالار مشاهیر گرمی وجود دارد، در حالی که کارهای او توسط چندین گروه جاز در ایالات متحده طی چند دهه گذشته برای کهنه‌سربازان و دیگران اجرا شده است.