David Mamet

دیوید آلن مامت (/ˈmæmɪt/؛ زاده 30 نوامبر 1947) نمایشنامه نویس، فیلمساز و نویسنده آمریکایی است. او برنده جایزه پولیتزر و نامزدی تونی برای نمایشنامه های گلنگاری گلن راس (1984) و Speed-the-Plow (1988) شد. او برای اولین بار برای سه نمایشنامه خارج از برادوی دهه 1970 تحسین منتقدان را به دست آورد: تغییرات اردک، انحراف جنسی در شیکاگو، و بوفالو آمریکایی. نمایشنامه های او مسابقه و توبه کننده به ترتیب در سال 2009 در برادوی اکران شد و در سال 2017 پیش نمایش خارج از برادوی را به نمایش گذاشت.

فیلم‌های بلندی که مامت هم نویسندگی و هم کارگردانی آنها را برعهده داشت عبارتند از: خانه بازی‌ها (1987)، قتل (1991)، زندانی اسپانیایی (1997)، و بزرگترین موفقیت تجاری او، دزدی (2001). فیلمنامه نویسی او عبارتند از: پستچی همیشه دوبار زنگ می زند (1981)، حکم (1982)، دست نخورده ها (1987)، هوفا (1992)، سگ تکان دادن (1997) و هانیبال (2001). مامت خود فیلمنامه اقتباسی از گلنگاری گلن راس در سال 1992 را نوشت و اقتباسی از نمایشنامه او اولئانا (1992) را در سال 1994 نوشت و کارگردانی کرد. او تهیه کننده اجرایی و نویسنده مکرر برنامه تلویزیونی The Unit (2006-2009) بود.

کتاب‌های مامت عبارتند از: درباره کارگردانی فیلم (1991)، تفسیر و گفت‌وگو درباره فیلم‌سازی. The Old Religion (1997)، رمانی درباره لینچ لئو فرانک. پنج شهر پناهگاه: تأملات هفتگی درباره پیدایش، خروج، لاویان، اعداد و تثنیه (2004)، تفسیر تورات با خاخام لارنس کوشنر. پسر شریر (2006)، مطالعه ای درباره نفرت از خود و یهودستیزی یهودیان. بامبی در برابر گودزیلا، تفسیری در مورد تجارت فیلم. دانش مخفی: در مورد از بین بردن فرهنگ آمریکایی (2011)، تفسیری در مورد مسائل فرهنگی و سیاسی. و سه داستان جنگ (2013)، سه رمان درباره تأثیرات فیزیکی و روانی جنگ.