بروس لی (به چینی: 李小龍؛ زادهٔ لی جون فن، 李振藩؛ ۲۷ نوامبر ۱۹۴۰ – ۲۰ ژوئیه ۱۹۷۳) یک رزمیکار، مربی هنرهای رزمی، بازیگر، کارگردان، فیلمنامهنویس، تهیهکننده. او بنیانگذار Jeet Kune Do بود، یک فلسفه هنرهای رزمی ترکیبی که از رشته های مختلف رزمی طراحی شده بود و اغلب به عنوان هموارکننده راه برای هنرهای رزمی ترکیبی مدرن (MMA) شناخته می شود. منتقدان، رسانهها و دیگر رزمیکاران لی را تأثیرگذارترین رزمیکار تمام دوران و نماد فرهنگ پاپ قرن بیستم میدانند که شکاف بین شرق و غرب را پر کرد. او با ترویج سینمای اکشن هنگ کنگ و کمک به تغییر شیوه ارائه آسیایی ها در فیلم های آمریکایی اعتبار دارد.
لی پسر گریس هو و لی هوی چون، ستاره اپرای کانتونی مستقر در هنگ کنگ بود. او در سال 1940 در سانفرانسیسکو به دنیا آمد، در حالی که والدینش برای تور کنسرت پدرش در خارج از کشور از شهر دیدن کردند. خانواده چند ماه بعد به هنگ کنگ بازگشتند. او به عنوان یک بازیگر کودک توسط پدرش به صنعت فیلم هنگ کنگ معرفی شد. با این حال اینها فیلم های رزمی نبودند. تجربیات اولیه او در هنرهای رزمی شامل وینگ چون (آموزش زیر نظر ییپ من)، تای چی، بوکس (برنده شدن در تورنمنت بوکس هنگ کنگ) و ظاهراً درگیری های خیابانی مکرر (دعواهای محله و پشت بام) بود. در سال 1959، لی با داشتن تابعیت ایالات متحده به دلیل تولدش، توانست به سیاتل نقل مکان کند. در سال 1961 در دانشگاه واشنگتن ثبت نام کرد. در همان زمان در ایالات متحده بود که او با وجود اینکه آرزوی حرفه بازیگری را داشت، شروع به کسب درآمد از طریق آموزش هنرهای رزمی کرد. او اولین مدرسه هنرهای رزمی خود را در سیاتل افتتاح کرد. پس از افزودن مدرسه دوم در اوکلند، یک بار در مسابقات قهرمانی بین المللی کاراته لانگ بیچ کالیفرنیا در سال 1964 با نمایش و سخنرانی توجه قابل توجهی را به خود جلب کرد. او متعاقباً برای تدریس به لس آنجلس نقل مکان کرد، جایی که شاگردانش شامل چاک نوریس، شارون تیت و کریم عبدالجبار بودند. در دهه 1970، فیلمهای او در هنگکنگ و تولید هالیوود، فیلمهای هنرهای رزمی هنگکنگ را به سطح جدیدی از محبوبیت و تحسین رساندند و باعث افزایش علاقه غربیها به هنرهای رزمی چینی شد. کارگردانی و لحن فیلمهای او بهطور چشمگیری بر هنرهای رزمی و فیلمهای هنرهای رزمی در سراسر جهان تأثیر گذاشت و آنها را تغییر داد.
او به خاطر بازی در پنج فیلم بلند هنرهای رزمی هنگ کنگ در اوایل دهه 1970 مورد توجه قرار گرفت: رئیس بزرگ لو وی (1971) و مشت خشم (1972). Golden Harvest’s Way of the Dragon (1972)، به کارگردانی و نویسندگی لی. و Golden Harvest و Warner Brothers Enter the Dragon (1973) و The Game of Death (1978) هر دو به کارگردانی رابرت کلوز. لی بر اساس تصویری که از ملیگرایی چینی در فیلمهایش نشان میدهد، در سراسر جهان، به ویژه در میان چینیها، و در میان آسیاییآمریکاییها به دلیل سرپیچی از کلیشههای آسیایی، به چهرهای نمادین تبدیل شد. او که در ابتدا وینگ چون، تای چی، بوکس و مبارزات خیابانی را آموخت، آنها را با تأثیرات دیگر از منابع مختلف در روح فلسفه هنرهای رزمی شخصی خود ترکیب کرد، که او آن را جیت کان دو (راه مشت رهگیری) نامید.
لی در 20 ژوئیه 1973 در سن 32 سالگی درگذشت. از زمان مرگش، لی همچنان تأثیر برجسته ای در ورزش های رزمی مدرن از جمله جودو، کاراته، هنرهای رزمی مختلط و بوکس و همچنین فرهنگ عامه مدرن داشته است. از جمله فیلم، تلویزیون، کمیک، انیمیشن و بازی های ویدئویی. تایم لی را یکی از 100 فرد مهم قرن بیستم معرفی کرد.