Barbara Bredero

باربارا بردرو پس از تحصیل در رشته تئاتر-فیلم-تلویزیون در دانشگاه آمستردام، ابتدا به عنوان دستیار اول کارگردان کار کرد تا بعداً کارگردان شود. او با کارگردانانی چون هدی هونیگمن، یوهان نیژنهویس، ریتا هورست، رود ون همرت و تئو ون گوگ و دیگران کار کرد. در سال 1998 او شروع به کارگردانی خود کرد، در ابتدا برای بسیاری از برنامه های تلویزیونی، مانند Meiden van de Wit، Westenwind، Floor Faber و Klokhuis. او مدیر خلاقانه سریال تلویزیونی روزانه VRIJland و کارگردانی سریال تلویزیونی Sammy Paramaribo در سورینام (آمریکای جنوبی) بود. اولین فیلم کوتاه او از خیابان لینه با عشق (Liefs uit de Linnaeusstraat) – که به کارگردان تئو ون گوگ تقدیم شده است – در سال 2005 اکران شد. اولین فیلم بلند او در سال 2008 با فیلمی برای کودکان خردسال بود: MORRISON GETS A BABYSISTER (Morrison krijjet) ). بریدرو سپس سه فیلم سینمایی بسیار موفق را در سه گانه MISTER TWISTER (Mees Kees) کارگردانی کرد. هر سه فیلم MISTER TWISTER 600000 بازدیدکننده جذب کردند که در هلند یک رکورد محسوب می شود.

او برای فیلم‌های بلند خود جوایز ملی و بین‌المللی بسیاری را از جمله جوایز عمومی و هیئت داوران دریافت کرده است. علاوه بر این، باربارا بردرو همچنین یک جلسه بین المللی در هیئت داوران جشنواره قاهره، زلین و جشنواره فیلم Cinekid در آمستردام داشت.

فیلم‌های بلند بعدی، فیلم جوانی زرافه من (دیکرتی دپ) بعد از شعر آنی ام. جی. اشمیت و کمدی احساس خوبی SPEECH (Taal is zeg maar echt mijn ding) است که از کتاب پائولین کورنلیس الهام گرفته شده است. زرافه من (2017) نامزد جایزه هیئت داوران Cinekid در سال 2017، برای خرس بلورین در برلیناله 2018 در برلین و برای جایزه گوساله طلایی تماشاگران در جشنواره فیلم هلند 2018 است. این فیلم همچنین برنده جایزه بهترین بازیگر مرد و بهترین کارگردانی شد. یاروسلاو، روسیه 2018. زرافه من به 13 کشور از جمله چین فروخته شده است. این فیلم در چین، بلژیک و آلمان در سال 2018 اکران شد.

گفتار (2018) برنده چهار جایزه در ایالات متحده در جشنواره بین المللی فیلم گلندیل 2018 شد: بهترین جشنواره، بهترین بازیگر زن، بهترین کارگردان زن و بهترین فیلم ساخته شده توسط یک زن.