ونسا لین ویلیامز(زاده 18 مارس 1963) خواننده، بازیگر و طراح مد آمریکایی است. او در ابتدا به عنوان اولین زن آفریقایی-آمریکایی که عنوان دوشیزه آمریکا را دریافت کرد، زمانی که در سال 1983 در سال 1984 تاجگذاری کرد، به رسمیت شناخته شد. با این حال، یک رسوایی در سال بعد به وجود آمد که چند هفته قبل از پایان سلطنت او متوجه شد. که مجله پنت هاوس عکس های برهنه او را در شماره آینده منتشر خواهد کرد. در میان جنجال های رسانه ای فزاینده، او در ژوئیه 1984 تحت فشار سازمان دوشیزه آمریکا از سمت خود استعفا داد و اولین نفر دوم: سوزت چارلز، دوشیزه نیوجرسی 1983 جایگزین او شد. سی و دو سال بعد، سام هاسکل، مدیر عامل دوشیزه آمریکا، در جریان مسابقه دوشیزه آمریکا 2016 به ویلیامز پیشنهاد عذرخواهی عمومی به خاطر رویدادهای سال 1984 کرد.
ویلیامز با یک حرفه موفق به عنوان خواننده و بازیگر از این رسوایی بازگشت. در سال 1988، او اولین آلبوم استودیویی خود را منتشر کرد. «منطقه آسایش» (1991) و «شیرینترین روزها» (1994)، او شاهد موفقیت تجاری مستمری بود و نامزدهای متعدد جایزه گرمی را دریافت کرد. این شامل آهنگ شماره یک او (در اوایل سال 1992) و آهنگ امضا شده، “Save the Best for Last” بود که او در مراسم جوایز گرمی 1993 به صورت زنده اجرا کرد. آلبوم های استودیویی بعدی او عبارتند از عشق ابدی (2005) و چیز واقعی (2009).
به عنوان یک بازیگر، ویلیامز از موفقیت روی صحنه و پرده لذت برد. او اولین حضور خود را در برادوی در سال 1994 با بوسه زن عنکبوتی انجام داد. در سال 2002 او در نقش جادوگر در احیای فیلم Into the Woods به کارگردانی استیون ساندهیم بازی کرد که برای او جایزه تونی بهترین بازیگر زن در یک نامزدی موزیکال را به ارمغان آورد. او به حضور در موزیکالهایی مانند Sondheim on Sondheim در سال 2010 و After Midnight در سال 2013 روی صحنه ادامه داد. او اخیراً در احیای فیلم The Trip to Bountiful اثر هورتون فوت در مقابل سیسلی تایسون در سال 2013 و گروه مسخره سیاسی POTUS: یا، پشت سر هم بازی کرد. در سال 2022، هر آدم بزرگی هفت زن در تلاش است تا او را زنده نگه دارد. او همچنین به دلیل حضور در تلویزیون شناخته شده است، با نقش های شناخته شده اش ویلهلمینا اسلیتر در فیلم Ugly Betty (2006-2010) که برای آن سه بار نامزد دریافت جایزه شد. جایزه Primetime Emmy برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن در یک سریال کمدی. و رنه پری در مورد زنان خانه دار ناامید (2010-2012).