Vanessa Paradis

Vanessa Chantal Paradis (تلفظ فرانسوی: ​[vanɛsa ʃɑ̃tal paʁadi]؛ زادهٔ ۲۲ دسامبر ۱۹۷۲) خواننده، مدل و بازیگر فرانسوی است. پارادیس در سن 14 سالگی با موفقیت بین المللی تک آهنگ “Joe le taxi” (1987) یک ستاره کودک شد.در سن 18 سالگی، او با جایزه رومی اشنایدر و جایزه سزار برای آینده دارترین بازیگر زن برای ژان، بالاترین افتخارات فرانسه را به عنوان خواننده و بازیگر دریافت کرد. – Noce Blanche کلود بریسو، و همچنین Victoires de la Musique  برای بهترین خواننده زن برای آلبوم Variations sur le même t’aime. برجسته‌ترین فیلم‌های او همچنین عبارتند از الیزا (1995) در کنار ژرارد دوپاردیو،  عشق راه جادوگر (1997) در مقابل ژان رنو (1997)،  شانس sur deux (1998) با همبازی ژان پل بلموندو و آلن. دلون،دختری روی پل (1999)،  قلب شکسته (2010) [18] و کافه د فلور (2011). ادای احترام او به ژان مورو در جشنواره فیلم کن 1995 که طی آن آنها در دوئت “Le Tourbillon” خواندند، در فرهنگ عامه فرانسه قابل توجه شد. در سال 2022، او برای بازی در نمایش مامان نامزد جایزه مولیر بهترین بازیگر زن شد.

او همچنین موسیقی‌دان بسیاری از نوازندگان و ترانه‌سراها بوده است که هر کدام یکی از آلبوم‌های او را تحت حمایت خود گرفته‌اند، از جمله اتین رودا گیل (1988)، سرژ گینزبورگ (1990)، لنی کراویتز (1992)، ماتیو چدید (2007)، بنجامین. Biolay (2013)، ساموئل بنچتریت و زنبورها (2018). به عنوان یک مدل، پارادی روی بیش از 300 جلد مجله در سراسر جهان از جمله Vogue، Elle، Harper’s Bazaar، Madame Figaro، Paris Match، Vanity Fair، Glamour، Premiere یا Marie Claire ظاهر شده است.[27] از سال 1991، او به عنوان سخنگوی شنل انتخاب شده توسط کارل لاگرفلد با تبلیغات قفس پرنده “L’Esprit de Chanel” به کارگردانی ژان پل گود شروع شده است. Paradis در سال 2011 در Ordre des Arts et des Lettres Officier (افسر) ساخته شد و در سال 2015 در Ordre National de la Légion d’Honneur به عنوان شوالیه (شوالیه) نام گرفت.