بستن
Taylor Swift

Taylor Swift

تیلور آلیسون سوئیفت (به انگلیسی: Taylor Alison Swift؛ زادهٔ ۱۳ دسامبر ۱۹۸۹) خواننده-ترانه‌سرای آمریکایی است. دیسکوگرافی او ژانرهای گوناگونی را پوشش می‌دهد، و سبک ترانه‌سراییِ روایی او که اغلب الهام‌گرفته از زندگی خصوصی‌اش است، با بازتاب گسترده‌ای از سوی رسانه‌ها همراه بوده و مورد تحسین منتقدان قرار گرفته‌است. سوئیفت در وست ردینگ، پنسیلوانیا متولد شد و در ۱۴ سالگی برای دنبال کردن آیندهٔ شغلی خود در موسیقی کانتری به نشویل، تنسی رفت. او در ۲۰۰۴ یک قرارداد ترانه‌سرایی با انتشارات موسیقی سونی و در ۲۰۰۵ یک قرارداد ضبط موسیقی با بیگ مشین رکوردز امضاء کرد و فعالیت حرفه‌ای او در ۲۰۰۶ با انتشار اولین آلبوم استودیویی‌اش که همنام خودش بود، آغاز شد.

سوئیفت در آلبوم‌هایش، بی‌باک (۲۰۰۸) و حالا صحبت کن (۲۰۱۰) به تجربهٔ ژانر کانتری پاپ پرداخت؛ موفقیت تک‌آهنگ‌های «داستان عشق» و «تو مال منی» از آلبوم بی‌باک در رادیوی کانتری و پاپ، او را به یکی از برجسته‌ترین هنرمندان متقاطع تبدیل کرد. او در چهارمین آلبوم استودیویی‌اش، سرخ (۲۰۱۲) که با تک‌آهنگ‌های «دیگر هیچ‌وقت با هم نخواهیم بود» و «می‌دونستم شر میشی» پشتیبانی شد، ژانرهای موسیقی پاپ، راک و الکترونیک را تجربه کرد. سوئیفت با پنجمین آلبوم استودیویی سینث-پاپ خود، ۱۹۸۹ (۲۰۱۴) از خواندن ترانه‌های کانتری اجتناب کرد؛ این آلبوم با تک‌آهنگ‌های پرفروش «بندازش بره»، «فضای خالی» و «کینه» همراه بود. نگاه موشکافانهٔ رسانه‌ها بر زندگی سوئیفت تا حد زیادی الهام‌بخش او برای ساخت ششمین آلبوم استودیویی‌اش، اعتبار (۲۰۱۷) بود که در آن شامل آوای اِربن بود. این آلبوم با انتشار تک‌آهنگ «ببین مرا به چه کارهایی واداشتی» معرفی شد و بعدها سوئیفت به تنها هنرمند در تاریخچهٔ ام‌آرسی دیتا تبدیل شد که چهار آلبومش هر یک بیش از یک میلیون نسخه در هفتهٔ اول انتشار فروش داشته‌اند.

سوئیفت از ناشر بیگ مشین جدا شد و در ۲۰۱۸ با ریپابلیک رکوردز قرارداد موسیقی امضاء و هفتمین آلبوم استودیویی‌اش، معشوق (۲۰۱۹) را منتشر کرد. با الهام از گریزگرایی در طول همه‌گیری کووید-۱۹، او در ۲۰۲۰ با انتشار آلبوم‌های فولکلور و اِوِرمور به سبک ایندی فولک و آلترناتیو راک روی آورد که به‌دلیل داستان‌پردازی‌های متفاوت ترانه‌هایش تحسین شد. در پی مناقشه‌ای بر سر مالکیت مسترهایش، او در ۲۰۲۱ آلبوم‌های بی‌باک (نسخهٔ تیلور) و سرخ (نسخهٔ تیلور) را منتشر کرد که با تحسین همگانی همراه بود. ترانه‌های رتبه یک «کاردیگن»، «بید» و «همه‌اش را خیلی خوب (نسخۀ ۱۰ دقیقه‌ای)» سوئیفت را به تنها هنرمندی تبدیل کرد که نامش سه بار به‌طور همزمان در صدر جداول بیلبورد هات ۱۰۰ و بیلبورد ۲۰۰ ایالات متحده قرار می‌گیرد. سوئیفت علاوه بر موسیقی، در چندین فیلم از جمله روز والنتاین (۲۰۱۰) و گربه‌ها (۲۰۱۹) و مستند شرح حال خانم آمریکایی (۲۰۲۰) حضور داشته و فیلم‌های موزیکال فولکلور: جلسه‌های استودیوی لانگ پاند (۲۰۲۰) و همه‌اش را خیلی خوب: فیلم کوتاه (۲۰۲۱) را کارگردانی کرده‌است.

با فروش بیش از ۲۰۰ میلیون نسخه از آثارش در سراسر جهان، سوئیفت یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی در تاریخ است. هشت ترانه از او در صدر جدول بیلبورد هات ۱۰۰ قرار گرفته و تورهای کنسرتی‌اش برخی از پرفروش‌ترین تورها در تاریخ هستند. از افتخارات او می‌توان به ۱۱ جایزهٔ گرمی (شامل سه جایزهٔ آلبوم سال)، یک جایزهٔ امی، ۳۴ جایزهٔ موسیقی آمریکا (بیشترین دفعات برد توسط یک هنرمند)، ۲۵ جایزهٔ موسیقی بیلبورد (بیشترین دفعات برد توسط یک زن) و ۵۸ رکورد جهانی گینس اشاره کرد. نام او در فهرست ۱۰۰ ترانه‌سرای برتر تمام دوران رولینگ استون (۲۰۱۵) آمد و در رتبهٔ هشتم فهرست بزرگ‌ترین هنرمندان تاریخ (۲۰۱۹) مجلهٔ بیلبورد قرار گرفت. نام سوئیفت در رده‌بندی‌های گوناگون قدرتمندترین افراد جهان از جمله تایم ۱۰۰ و ۱۰۰ ستاره ثروتمند فوربز نیز گنجانده شده‌است. او از سوی بیلبورد زن دههٔ ۲۰۱۰ و از سوی جوایز موسیقی آمریکا هنرمند دههٔ ۲۰۱۰ نام گرفت. سوئیفت به‌دلیل فعالیت تأثیرگذار، تلاش‌های خیرخواهانه و حمایت از حقوق هنرمندان و توانمندسازی زنان در صنعت موسیقی، یک پاپ آیکان تلقی می‌شود.