بستن
Sophia Loren

Sophia Loren

ofia Costanza Brigida Villani Scicolone (ایتالیایی: [soˈfiːa vilˈlaːni ʃʃikoˈloːne]؛ متولد 20 سپتامبر 1934)، با نام حرفه ای سوفیا لورن (/ləˈrɛn/، ایتالیایی: [ˈlɔren] یک بازیگر ایتالیایی است. او توسط موسسه فیلم آمریکا به عنوان یکی از بزرگترین ستاره های زن سینمای کلاسیک هالیوود نامگذاری شد. از سال 2022، لورن یکی از آخرین ستارگان بزرگ بازمانده از عصر طلایی سینمای هالیوود است و تنها فرد زنده باقی مانده در لیست AFI است.

لورن که پس از شرکت در مسابقه زیبایی تشویق به ثبت نام در دوره های بازیگری شد، فعالیت سینمایی خود را در شانزده سالگی در سال 1950 آغاز کرد. او در اوایل دهه در چندین بخش و نقش های فرعی ظاهر شد تا اینکه در سال 1956 قرارداد پنج تصویری با پارامونت داشت. حرفه بین المللی خود را آغاز کرد. حضورهای سینمایی او در این زمان عبارتند از: غرور و شور، قایق خانه، و در ناپل شروع شد. در طول دهه 1950، او در فیلم ها به عنوان شخصیتی رهایی یافته از نظر جنسی بازی کرد و یکی از شناخته شده ترین نمادهای جنسی آن زمان بود.

بازی لورن در نقش سزیرا در فیلم دو زن (1961) به کارگردانی ویتوریو دی سیکا، جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را برای او به ارمغان آورد و او را به اولین بازیگری تبدیل کرد که برای بازی غیرانگلیسی زبان برنده اسکار شد. او رکورد کسب هفت جایزه دیوید دی دوناتلو برای بهترین بازیگر زن را دارد: دو زن. دیروز، امروز و فردا (1963); ازدواج به سبک ایتالیایی (1964، که برای آن نامزد دریافت جایزه اسکار دوم شد). آفتابگردان (1970); سفر (1974); یک روز خاص (1977) و زندگی پیش رو (2020). او برنده پنج گلدن گلوب ویژه (از جمله جایزه سیسیل بی دمیل)، یک جایزه بفتا، یک جایزه لورل، یک جایزه گرمی، جام Volpi برای بهترین بازیگر زن در جشنواره فیلم ونیز و جایزه بهترین بازیگر زن در جشنواره فیلم کن شده است. . او در سال 1991 جایزه افتخاری اسکار را برای دستاوردهای یک عمر دریافت کرد.

با شروع دهه 1980، لورن تصمیم گرفت تا فیلم‌های کمیاب‌تری داشته باشد. از آن زمان، او در فیلم هایی مانند Prêt-à-porter (1994)، پیرمردهای بد خلق (1995) و Nine (2009) ظاهر شد. الساندرا موسولینی، نوه بنیتو موسولینی، خواهر زاده وی است. وی در حال حاضر تنها بازیگر زن زنده و دارای بالاترین رتبه در جهان است.