ایلین رجینا «شانیا» تواین او سی (/aɪˈliːn/ eye-LEEN، /ʃənaɪə/؛ née Edwards؛ زادهٔ ۲۸ اوت ۱۹۶۵) یک خواننده و ترانه سرای کانادایی است. او بیش از 100 میلیون آلبوم به فروش رسانده است که او را به پرفروشترین هنرمند زن در تاریخ موسیقی کانتری و یکی از پرفروشترین هنرمندان موسیقی در تمام دوران تبدیل کرده است. موفقیت او چندین عنوان افتخاری از جمله “ملکه پاپ کانتری” را برای او به ارمغان آورد. بیلبورد او را به عنوان رهبر ستارگان متقاطع پاپ کانتری در دهه 90 معرفی کرد.
تواین که در تیممینز، انتاریو بزرگ شد، از سنین جوانی پیش از امضای قرارداد با مرکوری نشویل رکوردز در اوایل دهه 1990، خوانندگی و ترانه سرایی را دنبال کرد. اولین آلبوم استودیویی او با نام خود، پس از انتشار در سال 1993 با شکست تجاری مواجه شد. پس از همکاری با تهیه کننده و شوهر بعدی رابرت جان “مات” لانژ، تواین با دومین آلبوم استودیویی خود، زن در من (1995) به شهرت رسید که موفقیت گسترده ای را برای او به ارمغان آورد.بیش از 20 میلیون نسخه در سرتاسر جهان فروخت، هشت تک آهنگ، از جمله “Any Man of Mine” را تولید کرد و جایزه گرمی را برای او به ارمغان آورد. سومین آلبوم استودیویی او به نام Come On Over (1997) تبدیل به پرفروشترین آلبوم استودیویی توسط یک بازیگر زن در هر سبک و پرفروشترین آلبوم کانتری در تمام دورانها شد و بیش از 40 میلیون نسخه در سراسر جهان فروخت. Come On Over دوازده تک آهنگ تولید کرد، از جمله “تو هنوز هم یکی هستی”، “از این لحظه به بعد”، “که خیلی مرا تحت تاثیر قرار نمی دهد” و “مرد! احساس می کنم مثل یک زن!” و چهار جایزه گرمی را برای تواین به ارمغان آورد. چهارمین آلبوم استودیویی او، Up! (2002)، هشت تک آهنگ، از جمله “I’m Gonna Getcha Good!”، “Ka-Ching!” و “برای همیشه و برای همیشه”، فروش بیش از 20 میلیون نسخه در سراسر جهان، همچنین دارای گواهی الماس در ایالات متحده است.
در سال 2004، پس از انتشار آلبوم Greatest Hits خود، که سه تک آهنگ جدید از جمله “Party for Two” را تولید کرد، تواین وارد یک وقفه شد و سالها بعد فاش کرد که تشخیص بیماری لایم و نارسایی صوتی منجر به ضعیف شدن شدید صدای آوازخوانی شده است. او دوره توانبخشی صوتی خود را در مینی سریال OWN چرا نه؟ همراه با شانیا تواین، اولین تک آهنگ خود را پس از هفت سال در سال 2012 منتشر کرد، “امروز روز توست”، و زندگی نامه خود را از این لحظه به بعد منتشر کرد. تواین سال بعد با یک اقامتگاه کنسرت انحصاری در کولوسئوم در کاخ سزار، شانیا: هنوز هم که تا سال 2014 ادامه داشت، به اجرا بازگشت. در سال 2015، تور آمریکای شمالی Rock This Country Tour را راهاندازی کرد که به عنوان تور خداحافظی او اعلام شد. تواین اولین آلبوم استودیویی خود را پس از 15 سال در سال 2017 منتشر کرد، اکنون، و در سال 2018 تور Now را آغاز کرد. در سال 2019، دومین اقامتگاه خود در لاس وگاس، Let’s Go! در تئاتر زاپوس
تواین پنج جایزه گرمی، یک جایزه موسیقی جهانی، 27 جایزه ترانه سرای BMI، ستاره های پیاده روی مشاهیر کانادا و پیاده روی مشاهیر هالیوود، و یک القایی به تالار مشاهیر موسیقی کانادا دریافت کرده است. طبق گزارش RIAA او تنها هنرمند زن در تاریخ است که دارای سه آلبوم (پیاپی) گواهی الماس توسط RIAA و ششمین هنرمند زن پرفروش در ایالات متحده است. در مجموع، تواین به عنوان دهمین هنرمند پرفروش دوران نیلسن SoundScan رتبه بندی شده است.[ بیلبورد تواین را به عنوان سیزدهمین هنرمند انفرادی زن برتر موزیک ویدیو در تمام دوران (چهل و دومین نفر در کل) فهرست کرد.