Sam Waterston

ساموئل اتکینسون واترستون (زاده ۱۵ نوامبر ۱۹۴۰) بازیگر، تهیه‌کننده و کارگردان آمریکایی است. واترستون به خاطر کارهایش در تئاتر، تلویزیون و فیلم شناخته شده است. او نامزد جوایز مختلفی از جمله جایزه اسکار، جایزه Primetime Emmy، جایزه تونی، جایزه فیلم آکادمی بریتانیا، جایزه گلدن گلوب و جایزه انجمن بازیگران سینما شده است. او با بازی در بیش از 80 محصول سینمایی و تلویزیونی در طول 50 سال فعالیت حرفه ای خود،  همچنین برای تولیدات صحنه ای متعدد در برادوی و آف-برادوی شناخته شده است. هال اریکسون، مورخ AllMovie، واترستون را اینگونه توصیف می‌کند که «با بازی‌های بی‌صدا کاریزماتیک و بی‌وقفه‌اش طرفداران وفاداری به دست آورده است». .

واترستون در دانشگاه سوربن پاریس و کارگاه بازیگران آمریکایی تحصیل کرد. او کار خود را در تئاتر روی صحنه نیویورک و با حضور در چندین تجدید حیات شکسپیر آغاز کرد. در سال 1975 در تئاتر دلاکورت در سنترال پارک در نقش هملت بازی کرد و بعداً این نقش را در تئاتر ویویان بومونت مرکز لینکلن ایفا کرد. در سال 1977، او در یک تولید خارج از برادوی Measure for Measure در نقش دوک وینسنتیو در کنار مریل استریپ و جان کازال در تئاتر دلاکورت بازی کرد. در طول دوران حرفه‌ای تئاتر واترستون، او در کنار بازیگران برجسته‌ای از جمله رائول جولیا در سرخپوستان (1969)، جیمز وودز در محاکمه Catonsville Nine (1970)، لیو اولمان در خانه عروسک (1975)، جین الکساندر در هملت (1975) ظاهر شد. ، و گلن کلوز در نیکوکاران (1980).در سال 1993، او آبراهام لینکلن را روی صحنه در آبه لینکلن در ایلینویز به تصویر کشید، جایی که او جایزه تونی، جایزه میز درام، و نامزدی جایزه حلقه منتقدان بیرونی را برای اجرای خود دریافت کرد.

در سال 1974 واترستون در نقش نیک کاراوی در گتسبی بزرگ (1974) در کنار رابرت ردفورد و میا فارو بازی کرد و برای بازی خود نامزد جایزه گلدن گلوب شد. او در سال 1975 در رانچو دلوکس در کنار جف بریجز بازی کرد، سپس در فیلم های داخلی وودی آلن (1978)، کمدی هاپسکاچ والتر ماتاو و دروازه بهشت ​​مایکل چینو (دو مورد آخر در سال 1980) ظاهر شد. او برای ایفای نقش سیدنی شانبرگ در میدان‌های کشتار (1984) به کارگردانی رولند جوفه مورد تحسین منتقدان قرار گرفت، که برای آن نامزدی جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد و همچنین نامزدی جایزه بافتا و جایزه گلدن گلوب را دریافت کرد. واترستون همچنان در چندین فیلم وودی آلن از جمله هانا و خواهرانش (1986)، سپتامبر (1987) و جنایات و جنایات (1989) ظاهر شد. او همچنین در مردی در ماه (1991) در کنار ریس ویترسپون در اولین فیلم بلندش، سریال مادر جان واترز (1994) و نیکسون (1995) الیور استون ظاهر شد. اخیراً او در دوشیزه اسلون (2016) و بر اساس جنسیت (2018) ظاهر شد.

در سال 1973، یکی از اولین نقش‌های تلویزیونی او شامل اقتباسی از فیلم تلویزیونی تنسی ویلیامز در کنار کاترین هپبورن بود. در میان انواع دیگر نقش‌های تلویزیونی، او شاید بیشتر به خاطر نقش اصلی‌اش در نقش جک مک‌کوی در سریال تلویزیونی قانون و نظم NBC (1994–2010، 2022–) شناخته می‌شود، که برای آن جایزه انجمن بازیگران سینما را همراه با طلایی دریافت کرد. نامزدهای جایزه گلوب و جایزه امی. او همچنین آبراهام لینکلن را در مینی سریال لینکلن (1988) به تصویر کشید. از سال 2012 تا 2014، او نقش چارلی اسکینر را در سریال درام سیاسی آرون سورکین HBO در اتاق خبر در کنار جف دنیلز بازی کرد. او از آن زمان در سریال‌های محدود وسترن Godless (2017)، سریال کمدی گریس و فرانکی (2015–2022) و سریال محدود The Dropout (2022) بازی کرده است. در سال 2022، او در نقش جک مک کوی در احیای قانون و نظم (2022) بازگشت.