Robert Newton

رابرت گای نیوتن (زاده ۱ ژوئن ۱۹۰۵ – درگذشته ۲۵ مارس ۱۹۵۶) یک هنرپیشه انگلیسی بود. در کنار ارول فلین، نیوتن یکی از بازیگران محبوب‌تر در میان مخاطبان نوجوان مرد دهه 1940 و اوایل دهه 1950 بود، به‌ویژه با پسران بریتانیایی. او که به خاطر سبک زندگی سخت خود شناخته شده بود، توسط بازیگر الیور رید و کیت مون، نوازنده گروه Who به عنوان یک الگو معرفی شد.

نیوتن با شروع فعالیت خود در تئاتر در دهه 1920، در نمایشنامه های متعددی در وست اند ظاهر شد، از جمله شیرین تلخ اثر نوئل کوارد. در سال 1939 او در نقش هوراسیو در هملت در تئاتر Old Vic در مقابل شاهزاده هملت اثر لارنس اولیویه بازی کرد. پس از خدمت در نیروی دریایی سلطنتی در طول جنگ جهانی دوم، او با بازی در نقش اصلی در This Happy Breed (1944) و بازی در نسخه هنری V (1944) اثر اولیویه، وقفه اصلی خود را روی پرده سپری کرد. این حضور باعث شد که غرفه داران بریتانیایی او را به عنوان دهمین ستاره محبوب سینمای بریتانیا در سال 1944 انتخاب کنند.

نیوتن را بیشتر به خاطر ایفای نقش لانگ جان سیلور تب دار در اقتباس بریتانیایی RKO-Disney از جزیره گنج در سال 1950 به یاد می آوریم، فیلمی که استانداردی برای نمایش دزدان دریایی تاریخی شد. او در نقش ادوارد تچ (ریش سیاه) در ریش سیاه دزد دریایی در سال 1952 و دوباره لانگ جان سیلور در فیلمی با همین عنوان در سال 1954 بازی کرد که در اواسط دهه 1950 یک مینی سریال تولید کرد. متولد دورست در کشور غربی انگلستان و بزرگ شدن در کورنوال در نزدیکی لندز اند، اغراق او در لهجه وست کانتری خود باعث محبوبیت کلیشه ای “صدای دزدان دریایی” شده است.نیوتن به “قدیس حامی” مراسم سالانه بین المللی صحبت کردن مانند روز دزدان دریایی تبدیل شده است.