بستن
Robert De Niro

Robert De Niro

رابرت آنتونی دنیرو جونیور (انگلیسی: Robert Anthony De Niro Jr.؛[الف] زادهٔ ۱۷ اوت ۱۹۴۳) بازیگر و فیلم‌ساز آمریکایی است. او منحصراً برای نه همکاری خود با فیلم‌ساز مارتین اسکورسیزی شهرت دارد و دریافت‌کنندهٔ افتخارات مختلفی از قبیل دو جایزهٔ اسکار، یک جایزهٔ گلدن گلوب، جایزهٔ سیسیل بی دمیل و جایزهٔ یک عمر دستاورد هنری انجمن بازیگران فیلم بوده‌است. دنیرو در سال ۲۰۰۹ جایزهٔ مرکز کندی را دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۶ نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری را از رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده باراک اوباما دریافت کرد.

دنیرو در بخش منهتن نیویورک به دنیا آمد و بازیگری را در اچ‌بی استودیو، هنرستان استلا آدلر و اکتورز استودیو لی استراسبرگ فرا گرفت. نخستین نقش برجستهٔ او در فیلم تبریکات (۱۹۶۸) بود و سپس با ایفای نقش یک بازیکن بیسبال در درام ورزشی طبل را آهسته بزن (۱۹۷۳) به شهرت رسید. نخستین همکاری او با اسکورسیزی در فیلم خیابان‌های پایین شهر (۱۹۷۳) بود که در آن نقش جنایتکاری را ایفا می‌کند. او با بازی در نقش جوانی ویتو کورلئونه در حماسی جنایی پدرخوانده: قسمت دوم (۱۹۷۴) که برایش جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به همراه داشت، به بازیگری برجسته تبدیل شد. همچنین برای بازی در نقش تراویس بیکل در راننده تاکسی (۱۹۷۶) و سرباز جنگ ویتنام در درام شکارچی گوزن (۱۹۷۸) نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.

دنیرو برای ایفای نقش جیک لاموتا در درام زندگی‌نامه‌ای گاو خشمگین (۱۹۸۰) برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. او مدتی بعد در سلطان کمدی (۱۹۸۲) ایفای نقش کرد و برای نقش‌آفرینی‌هایش در فیلم حماسی ۱۹۰۰ (۱۹۷۶)، حماسی جنایی روزی روزگاری در آمریکا (۱۹۸۴)، طنز پادآرمان‌شهری برزیل (۱۹۸۵) و فرار نیمه‌شب (۱۹۸۸) به شناخت بیشتری دست یافت. نقش‌آفرینی دنیرو در رفقای خوب، بیداری‌ها (هردو در ۱۹۹۰) و تنگهٔ وحشت (۱۹۹۱) مورد تحسین قرار گرفت. مدتی بعد در زندگی این پسر (۱۹۹۳) ایفای نقش کرد و اولین فیلم بلند خود را در سال ۱۹۹۳ با داستانی از برانکس (۱۹۹۳) کارگردانی کرد. از دیگر نقش‌هایش می‌توان به فیلم‌های جنایی مخمصه و کازینو (هردو در ۱۹۹۵) اشاره کرد. دنیرو همچنین به خاطر نقش‌های کمیکی خود در سگ را بجنبان (۱۹۹۷)، تحلیلش کنید (۱۹۹۹) و ملاقات والدین (۲۰۰۰) معروف است. در پی حضور در چندین فیلم ناموفق، او در سال ۲۰۱۲ برای ایفای نقش در کمدی عاشقانهٔ دفترچه امیدبخش نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. دنیرو در سال ۲۰۱۷ نقش برنارد میداف را در فیلم جادوگر دروغ‌ها به تصویر کشید و برایش نامزد جایزهٔ امی ساعات پربیننده شد. او در تریلر روان‌شناختی جوکر و حماسی جنایی مرد ایرلندی (هردو در ۲۰۱۹) ایفای نقش کرد.

دنیرو و جین رزنتال در سال ۱۹۸۹ شرکت تولید فیلم و تلویزیون ترایبکا پروداکشنز را تأسیس کردند. آن‌ها چندین فیلم را در کنار یکدیگر تهیه‌کنندگی کرده‌اند. او همچنین در سال ۲۰۰۲ با رزنتال جشنوارهٔ فیلم ترایبکا را تأسیس کرد.شش فیلم دنیرو از سوی کتابخانهٔ کنگره که «از لحاظ فرهنگی، تاریخی یا زیبایی‌شناختی قابل توجه هستند» در فهرست ملی ثبت فیلم ایالات متحده ثبت شده‌است.