Richard Burton

ریچارد برتون که احتمالاً به خاطر زندگی شخصی پرتلاطمش با الیزابت تیلور (که دو بار با او ازدواج کرد) به یاد می‌آید، با این حال به‌عنوان یک بازیگر غالباً درخشان بریتانیایی در دوره پس از جنگ جهانی دوم نیز شناخته می‌شد.

برتون در سال 1925 به نام ریچارد والتر جنکینز در خانواده ای ولزی زبان در Pontrhydyfen به ادیت ماود (توماس) و ریچارد والتر جنکینز، معدنچی زغال سنگ متولد شد. دوازدهمین فرزند از سیزده فرزند، مادرش در حالی که او کودکی نوپا بود درگذشت و پدرش بعداً خانواده را رها کرد و او را رها کرد تا توسط خواهر بزرگتر به نام سیسیلیا بزرگ شود. او که از طرفداران پرشور شکسپیر، شعر و کتابخوانی بود، یک بار گفت: “خانه جایی است که کتاب ها هستند”. او برای تحصیل در رشته بازیگری بورسیه تحصیلی دانشگاه آکسفورد دریافت کرد و اولین حضور خود را در سال ۱۹۴۴ روی صحنه برد.

اولین حضور او در فیلم‌های رایج بریتانیایی مانند Woman of Dolwyn (1949)، Waterfront Women (1950) و Green Grow the Rushes (1951) بود. سپس در فیلم‌های هالیوودی مانند پسر عموی من راشل (1952)، ردای (1953) و اسکندر کبیر (1956) ظاهر شد و به این‌ها افزود که زمان قابل توجهی را در تولیدات صحنه‌ای، چه در بریتانیا و چه در ایالات متحده آمریکا، سپری می‌کند. اغلب به بررسی های عالی. اواخر دهه 1950 دوران مهیج و مبتکرانه ای در سینمای بریتانیا بود که اغلب از آن با عنوان “موج جدید بریتانیا” یاد می شود، و برتون دقیقاً در جریان همه چیز بود و در فیلم به عقب نگاه کن در خشم (1959) بازی پر شوری را به نمایش گذاشت. او همچنین با گروهی از ستارگان بین‌المللی در فیلم بزرگ‌ترین روز جنگ جهانی دوم (1962) ظاهر شد و سپس احتمالاً «بدنام‌ترین» نقش خود را در نقش مارک آنتونی در مقابل الیزابت تیلور در فیلم بسیار گران‌قیمت کلئوپاترا (1963) ایفا کرد. البته این فیلمی بود که آغازگر عاشقانه آتشین و پرشور آنها بود (به علاوه دو ازدواج) و آن دو در چند سال بعد در چندین محصول از جمله The V.I.P.s (1963)، The Sandpiper (1965) ظاهر شدند. پویا چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟ (1966) و The Taming of The Shrew (1967) و همچنین باکس آفیس شکست مانند کمدین ها (1967). برتون زمانی که به تنهایی بازی‌های با کیفیت بالاتری ارائه می‌کرد، بهتر عمل کرد، مانند آنهایی که در بکت (1964)، اقتباس سینمایی از نمایشنامه تنسی ویلیامز، نمایشنامه شب ایگوانا (1964)، تریلر جاسوسی درخشان جاسوسی که وارد شد. از سرما (1965) و در کنار کلینت ایستوود در فیلم اکشن ماجراجویی جنگ جهانی دوم Where Eagles Dare (1968).

در اواخر دهه 1960 با روی آوردن طرفداران به ستاره‌های مرد جوان‌تر، جذابیت مخاطبان او تا حدودی کاهش یافت، با این حال برتون در آنه هزار روز (1969) در نقش پادشاه هنری هشتم فوق‌العاده بود. خسته کننده Raid on Rommel (1971)، در فیلم شرور افتضاح (1971) در اوج بود، در Hammersmith Is Out (1972) و Bluebeard (1972) اجراهای راهپیمایی در خواب ارائه داد، و در فیلم مضحک Mordet på Trotskij (1972) به شدت اشتباه پخش شد.