ریچارد ساموئل آتنبرو، بارون آتنبورو Kt CBE FRSA (/ˈætənbərə/؛ ۲۹ اوت ۱۹۲۳ – ۲۴ اوت ۲۰۱۴) بازیگر، فیلمساز و کارآفرین انگلیسی بود. او رئیس آکادمی سلطنتی هنرهای دراماتیک (RADA) و آکادمی هنرهای فیلم و تلویزیون بریتانیا (بفتا) و همچنین رئیس مادام العمر باشگاه چلسی بود. او در طول جنگ جهانی دوم به نیروی هوایی سلطنتی پیوست و در واحد فیلم خدمت کرد، چندین بمباران بر فراز اروپا انجام داد و از موقعیت توپچی عقب فیلمبرداری کرد. او برادر بزرگتر پخش کننده سر دیوید آتنبرو و مدیر موتور جان آتنبرو بود. او از سال 1945 تا زمان مرگش با بازیگر شیلا سیم ازدواج کرد.
برای اولین کارگردانی او، اوه در سال 1969! چه جنگ دوست داشتنی ای، آتنبرو نامزد جایزه بفتا برای بهترین کارگردانی شد و برای فیلم های وینستون جوان، پلی خیلی دور و آزادی گریه کن نامزد دریافت جایزه شد. او در سال 1983 دو جایزه اسکار را برای گاندی دریافت کرد: بهترین فیلم و بهترین کارگردان. BFI گاندی را سی و چهارمین فیلم برتر بریتانیا در قرن بیستم معرفی کرد. آتنبرو همچنین برنده چهار جایزه بفتا، چهار جایزه گلدن گلوب و جایزه بفتا در سال 1983 برای یک عمر دستاورد هنری شد. به عنوان یک بازیگر، او را بیشتر به خاطر نقشهایش در برایتون راک (1948)، من خوبم جک (1959)، فرار بزرگ (1963)، سنگریزههای شن (1966)، دکتر دولیتل (1967)، 10 ریلینگتون به یاد میآورند. مکان (1971)، پارک ژوراسیک (1993)، و معجزه در خیابان 34 (1994).