Mélanie Laurent

ملانی لوران (تلفظ فرانسوی: [melani loʁɑ̃] (گوش دادن؛ زادهٔ ۲۱ فوریهٔ ۱۹۸۳) بازیگر، فیلم‌ساز و خواننده فرانسوی است. او که دو جایزه سزار و یک جایزه لومیر را دریافت کرده، یک هنرپیشه برجسته در صنعت فیلم فرانسه است. در سطح جهانی، او بیشتر برای نقش‌هایش در فیلم‌های Inglourious Basterds، Now You See Me و 6 Underground شناخته می‌شود.

لوران که در پاریس در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد، در شانزده سالگی توسط ژرار دوپاردیو به بازیگری معرفی شد و او را در نقشی کوچک در درام رمانتیک پل (1999) انتخاب کرد. او به دلیل نقش مکمل خود در چندین فیلم فرانسوی، به ویژه کمدی Dikkenek در سال 2006، که برای آن جایزه طلایی بهترین بازیگر زن تازه وارد را دریافت کرد، شهرت بیشتری به دست آورد. نقش موفقیت‌آمیز او در فیلم درام «نگران نباش، من خوبم» در سال 2006 به دست آمد، که بعداً جایزه سزار برای امیدوارترین بازیگر زن و جایزه رومی اشنایدر را دریافت کرد. لورن اولین حضور خود در هالیوود را در سال 2009 با بازی در نقش شوسانا دریفوس در فیلم جنگی پرفروش کوئنتین تارانتینو، حرامزاده‌های بی‌عظمت انجام داد. بازی او برنده جایزه بهترین بازیگر زن انجمن منتقدان فیلم آنلاین و انجمن منتقدان فیلم آستین شد.

در حالی که او عمدتاً در فیلم‌های مستقل از جمله پاریس (2008) و دشمن (2013) کار کرده است، لورنت همچنین در فیلم‌های موفق تجاری هالیوود، از جمله درام کمدی مبتدیان (2011) و فیلم کاپشن Now You See Me (2013) ظاهر شد. اولی برای او نامزدی در جایزه انجمن منتقدان فیلم سن دیگو برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. از دیگر آثار برجسته لورن می‌توان به درام هنری The Round Up (2010)، درام کمدی Et soudain، tout le monde me manque (2011) و مهیج رازآلود Night Train to Lisbon (2013) اشاره کرد. او همچنین برای صداپیشگی مری کاترین و انزجار به ترتیب در دوبله فرانسوی Epic (2013) و Inside Out (2015) شناخته شده است. علاوه بر این، او در سال 2018 در درام عملیات پایانی کریس ویتز با اسکار آیزاک و بن کینگزلی بازی کرد و داستان دستگیری آدولف آیشمن نازی را روایت کرد.

لوران علاوه بر فعالیت سینمایی، در تولیدات صحنه ای در فرانسه نیز حضور داشته است. او اولین حضور خود را در تئاتر در سال 2010 در Promenade de Santé ساخته نیکلاس بدوس انجام داد. فیلم کوتاه De moins en moins (2008) اولین حضور او به عنوان یک فیلمساز را رقم زد. اولین کارگردانی او در فیلم سینمایی The Adopted (2011) است. Respire (2014)، دومین ساخته او به عنوان کارگردان، در بخش هفته بین المللی منتقدان در جشنواره فیلم کن 2014 به نمایش درآمد. او اولین خوانندگی خود را با آلبوم استودیویی En t’attendant در می 2011 انجام داد. این آلبوم شامل دوازده آهنگ است که پنج تای آنها توسط نوازنده فولک ایرلندی دیمین رایس نوشته و تولید شده است.