Kirk Douglas

کرک داگلاس (زاده 9 دسامبر 1916 – درگذشته 5 فوریه 2020) بازیگر و فیلمساز آمریکایی بود. پس از دوران کودکی فقیرانه، او اولین فیلم خود را در عشق عجیب مارتا آیورز (1946) با باربارا استانویک انجام داد. داگلاس به زودی به یک ستاره پیشرو در گیشه در دهه 1950 تبدیل شد که به خاطر درام های جدی از جمله وسترن و فیلم های جنگی شهرت داشت. او در طول زندگی حرفه ای خود در بیش از 90 فیلم ظاهر شد و به دلیل سبک بازیگری انفجاری خود شناخته شده بود. او توسط مؤسسه فیلم آمریکا به عنوان هفدهمین ستاره مرد سینمای کلاسیک هالیوود معرفی شد و بالاترین رتبه در این لیست بود.

داگلاس برای بازی در نقش یک قهرمان بوکس بی پروا در قهرمان (1949) به یک ستاره بین المللی تبدیل شد که اولین نامزدی او را برای جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد به ارمغان آورد. از دیگر فیلم‌های اولیه او می‌توان به خارج از گذشته (1947)، مرد جوانی با شاخ (1950)، بازی مقابل لورن باکال و دوریس دی، آس در سوراخ (1951)، و داستان کارآگاه (1951) اشاره کرد. نامزدی گلدن گلوب او دومین نامزدی اسکار خود را برای بازی دراماتیکش در فیلم The Bad and the Beautiful (1952) در مقابل لانا ترنر دریافت کرد و سومین نامزدی اسکار خود را برای ایفای نقش وینسنت ون گوگ در فیلم Lust for Life (1956) به دست آورد، نقشی که برای آن برنده گلدن گلوب شد. برای بهترین بازیگر مرد درام. او همچنین با جیمز میسون در فیلم ماجرایی 20000 لیگ زیر دریا (1954) بازی کرد که باکس آفیس موفقی بود.

در سپتامبر 1949، او برینا پروداکشنز را تأسیس کرد که شروع به تولید فیلم‌های متفاوتی مانند Paths of Glory (1957) و Spartacus (1960) کرد. در آن دو فیلم، او با کارگردان نسبتا ناشناخته آن زمان، استنلی کوبریک، همکاری کرد و در هر دو فیلم نقش‌های اصلی را بازی کرد. داگلاس به خاطر کمک به شکستن لیست سیاه هالیوود با نوشتن فیلم اسپارتاکوس توسط دالتون ترامبو با اعتبار رسمی روی صفحه نمایش مورد ستایش قرار گرفته است. او در فیلم های Lonely Are the Brave (1962) و Seven Days in May (1964) در کنار برت لنکستر، که هفت فیلم با او ساخت، تهیه کنندگی و بازی کرد. در سال 1963، او در نمایشنامه برادوی یک پرواز بر فراز آشیانه فاخته بازی کرد، داستانی که آن را خرید و بعداً به پسرش مایکل داگلاس داد و او آن را به فیلمی برنده اسکار تبدیل کرد. داگلاس بازیگری را تا دهه 1980 ادامه داد و در فیلم‌هایی مانند زحل 3 (1980)، مردی از رودخانه برفی (1980)، بچه‌های سرسخت (1986)، دیدار مجدد با لنکستر، و در نسخه تلویزیونی میراث باد (1988) ظاهر شد. به علاوه در اپیزود لمس شده توسط یک فرشته در سال 2002، که برای آن سومین نامزدی خود را برای جایزه امی دریافت کرد.

داگلاس به عنوان یک بازیگر و بشردوست جایزه افتخاری اسکار را برای یک عمر دستاورد و مدال آزادی ریاست جمهوری دریافت کرد. او به عنوان نویسنده ده رمان و خاطره نوشت. پس از آنکه در سال 1991 به سختی از سقوط هلیکوپتر جان سالم به در برد و سپس در سال 1996 دچار سکته شد، بر تجدید حیات معنوی و مذهبی خود متمرکز شد. او تا زمان مرگش در سال 2020 با همسر دومش (65 ساله)، تهیه کننده آن بویدنز، زندگی کرد. داگلاس یک صد ساله، یکی از آخرین ستارگان بازمانده از عصر طلایی صنعت فیلم بود.