Jon Voight

onathan Vincent Voight (/ˈvɔɪt/؛ زادهٔ ۲۹ دسامبر ۱۹۳۸) یک بازیگر آمریکایی است. او در اواخر دهه 1960 با بازی در نقش جو باک، ژیگولوی بالقوه، در فیلم کابوی نیمه شب (1969) که نامزد جایزه اسکار شد، به شهرت رسید. در طول دهه 1970، او با بازی در نقش یک تاجر آمیخته با قتل در Deliverance (1972) به ستاره هالیوود تبدیل شد. یک جانباز فلج ویتنام در بازگشت به خانه (1978) که برای آن برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد. و یک قهرمان سابق بوکس بی پول در بازسازی The Champ (1979).

تولیدات وویت در طول دهه 1980 و اوایل دهه 1990 پراکنده شد، اگرچه او برنده جایزه گلدن گلوب شد و برای بازی در نقش دزد ظالم بانک اسکار “مانی” مانهایم در قطار فراری (1985) نامزد جایزه اسکار شد. او در اواسط دهه 1990 به هالیوود بازگشت و در کنار سام نیل در فیلم جنگجوی رنگین کمان (1993) درباره بمباران کشتی همنام در اوکلند در کنار سام نیل و در فیلم حماسی جنایی مایکل مان Heat (1995) در کنار رابرت دنیرو بازی کرد. و آل پاچینو او جیم فلپس را در ماموریت غیرممکن (1996)، مامور فاسد آژانس امنیت ملی در دشمن دولت (1998)، و وکیل بی‌وجدان لئو اف. دراموند در فیلم باران‌ساز فرانسیس فورد کاپولا (1997) بازی کرد که نامزدی گلدن گلوب را برای او به ارمغان آورد. برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد

وویت در دهه 2000 اجراهای بیوگرافی تحسین برانگیزی را ارائه داد و در نقش هاوارد کوسل در فیلم علی (2001) که نقش مکمل او نامزد جایزه اسکار، جایزه گلدن گلوب و جایزه انتخاب منتقدان شد و همچنین در نقش افسر نازی یورگن استروپ در فیلم علی (2001) ظاهر شد. قیام (2001)، در نقش فرانکلین دی. روزولت در پرل هاربر مایکل بی (2001) و در نقش پاپ جان پل دوم در مینی سریال همنام (2005). وویت همچنین در سریال تلویزیونی شوتایم، ری دونوان، در نقش میکی دانوان ظاهر می‌شود، نقشی که تحسین تازه‌ای از منتقدان و تماشاگران را برای او به ارمغان آورد و چهارمین برنده گلدن گلوب او در سال 2014 را به ارمغان آورد. او همچنین به عنوان یک آنتاگونیست در سریال هیجان‌انگیز 24 در فصل هفتم ظاهر شد.

وویت برنده یک جایزه اسکار است که برای چهار بار نامزد شده است. او همچنین برنده چهار جایزه گلدن گلوب و نامزد یازده جایزه شده است. در 21 نوامبر 2019 نشان ملی هنر به وی اعطا شد. او پدر آنجلینا جولی بازیگر و جیمز هیون بازیگر است.