جان ماینر (۱۵ اکتبر ۱۹۱۷ – ۱۵ فوریه ۲۰۰۴) یک هنرپیشه آمریکایی بود که بیشتر به خاطر بازی در نقش شخصیت «مج»، مانیکوریست در تبلیغات تلویزیونی با مواد شوینده ظرفشوی پالمولیو که از دهه ۱۹۶۰ شروع شد، شهرت داشت.
جان مینر، دختر یک دندانپزشک و یک نقاش، که خواهر و برادرش شامل سه برادر، شلدون، دونالد و لیندزی بودند، در مدرسه هنر وسپر جورج در زادگاهش بوستون، ماساچوست تحصیل کردند. او قبل از اینکه اولین صحنه خود را در سال 1945 در یک تولید بوستون از صحنه خیابان المر رایس به نمایش بگذارد، با لی استراسبرگ و دیگران به تحصیل بازیگری پرداخت.
ماینر پس از آن به یک هنرپیشه تثبیت شده در رادیو تبدیل شد، و در دهه 1950 یکی از بازیگران پرمشغله ای بود که به طور همزمان در چندین سریال کار می کرد. در میان نقشهای دیگر، او یکی از سه بازیگر زن متوالی بود که صداپیشگی منشی دلا استریت در پری میسون را بر عهده داشت، یکی از پنج نقش دوست دختر آن ویلیامز در کیسی، عکاس جنایت و مری وسلی در بوستون بلکی .
ماینر نقشهای برجستهای را در سریال گلچین نمایشی رادیو سیتی در سالهای 1948-1950 بازی کرد (“بی صدا”، “پرتره لنور” و دیگران). با این حال، این حضور او در پخش اول سریال بود که “احساس جزئی در نمایشنامه مسافت طولانی ایجاد کرد”؛ این اپیزود آنقدر محبوب شد که او بعداً در فصل اجرای خود را تکرار کرد.
از حدود سال 1948 تا مدتی قبل از پایان سریال در سال 1957، ماینر، که در نهایت گریس متیوز جانشین او شد، در نقش جولی اریکسون، رئیس یتیم خانه اصلی در احیای سریال تلویزیونی هیل تاپ هاوس 1937-1941 بازی کرد. این سریال توسط شرکت Colgate-Palmolive حمایت شد، که او بعداً در یک سری تبلیغات تلویزیونی معروف و طولانی ظاهر شد.