Henry Kissinger
هنری آلفرد کیسینجر KCMG (/ˈkɪsɪndʒər/; آلمانی: [ˈkɪsɪŋɐ]؛ زاده شده هاینز آلفرد کیسینجر؛ 27 مه 1923) یک سیاستمدار، دیپلمات و منشی امور خارجه و مشاور ژئوپلیتیک ایالات متحده آمریکا متولد آلمان است. مشاور امنیت ملی در دولت های ریاست جمهوری ریچارد نیکسون و جرالد فورد. یک پناهنده یهودی که در سال 1938 به همراه خانواده خود از آلمان نازی گریخت، در سال 1969 مشاور امنیت ملی و در سال 1973 وزیر امور خارجه ایالات متحده شد. کیسینجر برای اقدامات خود در مذاکرات آتش بس در ویتنام، جایزه صلح نوبل 1973 را تحت شرایط بحث برانگیز با دو نفر دریافت کرد. اعضای کمیته در اعتراض به استعفای خود.
کیسینجر که از طرفداران Realpolitik بود، بین سال‌های 1969 و 1977 نقش برجسته‌ای در سیاست خارجی ایالات متحده داشت. در این دوره، او پیشگام سیاست تنش زدایی با اتحاد جماهیر شوروی بود، باز کردن روابط با چین را تنظیم کرد، و درگیر آنچه شد. به عنوان دیپلماسی شاتل در خاورمیانه برای پایان دادن به جنگ یوم کیپور شناخته می شود و در مورد توافقنامه صلح پاریس مذاکره کرد و به دخالت آمریکا در جنگ ویتنام پایان داد. کیسینجر همچنین با سیاست های بحث برانگیز مانند دخالت ایالات متحده در کودتای نظامی 1973 شیلی، “چراغ سبز” به نظامیان ارتش آرژانتین برای جنگ کثیف و حمایت ایالات متحده از پاکستان در طول جنگ آزادی بنگلادش با وجود نسل کشی توسط پاکستان مرتبط بوده است. پس از ترک دولت، او یک شرکت مشاوره بین المللی ژئوپلیتیکی، کیسینجر آسوشیتس را تأسیس کرد. کیسینجر بیش از دوازده کتاب در مورد تاریخ دیپلماتیک و روابط بین الملل نوشته است.
کیسینجر همچنان یک شخصیت جنجالی و دو قطبی در سیاست ایالات متحده است، که هم توسط بسیاری از روزنامه نگاران، فعالان سیاسی و وکلای حقوق بشر به عنوان یک جنایتکار جنگی محکوم شد، و به عنوان یک وزیر امور خارجه بسیار موثر توسط ایالات متحده مورد احترام قرار گرفت. بسیاری از دانشمندان برجسته روابط بین الملل. با مرگ جورج شولتز صد ساله در فوریه 2021، کیسینجر پیرترین عضو زنده سابق کابینه ایالات متحده و آخرین عضو بازمانده از کابینه نیکسون است.
