George Carlin

جورج دنیس پاتریک کارلین (زاده ۱۲ مه ۱۹۳۷ – درگذشته ۲۲ ژوئن ۲۰۰۸) کمدین، بازیگر، نویسنده و منتقد اجتماعی آمریکایی بود. او که به عنوان یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین استندآپ کمدین های تمام دوران شناخته می شود، “ریاست کمدین های ضد فرهنگ” لقب گرفت. او به خاطر کمدی تاریک و تفکراتش در مورد سیاست، زبان انگلیسی، روانشناسی، مذهب و موضوعات تابو شناخته شده بود. روال “هفت کلمه کثیف” او در پرونده F.C.C دادگاه عالی ایالات متحده در سال 1978 نقش اساسی داشت. در مقابل بنیاد پاسیفیکا، که در آن یک تصمیم 5–4 قدرت دولت را برای سانسور مطالب ناشایست در امواج عمومی تایید کرد.

اولین فیلم از 14 استندآپ کمدی ویژه کارلین برای HBO در سال 1977 فیلمبرداری شد. از اواخر دهه 1980 به بعد، کارهای روزمره او بر نقد اجتماعی و فرهنگی جامعه آمریکا متمرکز بود. او اغلب درباره مسائل سیاسی آمریکا اظهار نظر می کرد و فرهنگ آمریکایی را طعنه می زد. او در دوره سه دهه جانی کارسون مجری و مجری مکرر برنامه و میزبان مهمان در برنامه The Tonight Show بود و اولین قسمت از شنبه شب زنده در سال 1975 را میزبانی کرد. آخرین ویژه کمدی او، برای بله، بد است، کمتر از چهار ماه قبل از او فیلمبرداری شد. مرگ ناشی از نارسایی قلبی در سال 2008 پس از مرگش جایزه مارک تواین برای طنز آمریکایی به او اعطا شد. در سال 2004، او در فهرست 10 کمدین برتر آمریکایی کمدی سنترال در جایگاه دوم قرار گرفت. در سال 2017، مجله رولینگ استون او را در رتبه دوم (پس از ریچارد پرایور) در فهرست 50 بهترین استندآپ کمدین تمام دوران قرار داد.

نقش های فیلم کارلین عبارتند از: راننده تاکسی در کارواش، فرانک مدرس در فیلم «فور ظالمانه»، روفوس در «ماجراجویی عالی بیل و تد» و سفر ساختگی بیل و تد، ادی دترویل در «شاهزاده جزر و مد»، کاردینال ایگناتیوس گلیک در «دگما»، معمار در فیلم «اسکار» و بارت ترینکه در فیلم Jersey Girl. او همچنین صداپیشگی در نقش زوگور در تارزان دوم، فیلمور در ماشین‌ها و راوی چهار فصل اول دوبله آمریکایی برنامه تلویزیونی کودکان بریتانیایی توماس و دوستان داشت.