Gary Oldman

گری لئونارد اولدمن (انگلیسی: Gary Leonard Oldman؛ زادهٔ ۲۱ مارس ۱۹۵۸) بازیگر و فیلم‌ساز انگلستانی است. او برای تنوع عملکردی و سبک بازیگری پر احساس خود معروف است. اولدمن دریافت‌کنندهٔ افتخارات گوناگونی از جمله یک جایزهٔ اسکار، یک جایزهٔ گلدن گلوب و سه جایزهٔ آکادمی فیلم بریتانیا بوده‌است. فیلم‌های او بیش از ۱۱ میلیارد دلار در سراسر جهان فروش داشته و نامش در میان پرفروش‌ترین بازیگران فیلم قرار گرفته‌است.

اولدمن بازیگری در تئاتر را در سال ۱۹۷۹ آغاز کرد و بازیگری در سینما را در فیلم یادگار (۱۹۸۲) تجربه کرد. او برای بازی در فیلم‌های بریتانیایی و ایفای نقش سید ویشس در سید و نانسی (۱۹۸۶)، جو اورتن در گوش‌هایت را تیز کن (۱۹۸۷) و روزنکرانتز در روزنکرانتز و گیلدنسترن مرده‌اند (۱۹۹۰) به شهرت رسید و برای فیلم تلویزیونی دارودسته جلب توجه کرد. او به‌عنوان یکی از اعضای «بریت پک» برای بازی در ایالات گریس (۱۹۹۰)، لی هاروی اسوالد در جی‌اف‌کی (۱۹۹۱) و کنت دراکولا در دراکولای برام استوکر (۱۹۹۲) به شناخت گستره‌تری دست یافت.

اولدمن در فیلم‌هایی مانند داستان عاشقانه واقعی (۱۹۹۳)، عنصر پنجم (۱۹۹۷)، ایر فورس وان (۱۹۹۷) و رقیب (۲۰۰۰) نقش شخصیت‌های شرور را به تصویر کشید. نورمن استنزفیلد، مأمور فاسد اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا با بازی اولدمن در لئون: حرفه‌ای (۱۹۹۴)، به عنوان یکی از بهترین شرورهای سینما رتبه‌بندی شده‌است. او همچنین در فیلم معشوق جاودان (۱۹۹۴) نقش لودویگ فان بتهوون را بازی کرد و بعداً در نقش‌های فرانچایزی مانند سیریوس بلک در مجموعه هری پاتر، جیمز گوردون در سه‌گانه شوالیه تاریکی (۲۰۰۵–۲۰۱۲) و یک رهبر انسانی در طلوع سیاره میمون‌ها (۲۰۱۴) ظاهر شد. اولدمن برای بازی در نقش وینستون چرچیل در فیلم تاریک‌ترین لحظات (۲۰۱۷) برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. او برای فیلم‌های بندزن خیاط سرباز جاسوس (۲۰۱۱) و منک (۲۰۲۰) هم نامزد دریافت این جایزه شد.