Farley Granger
فارلی ارل گرنجر جونیور (1 ژوئیه 1925 – 27 مارس 2011) یک هنرپیشه آمریکایی بود که بیشتر به خاطر دو همکاری خود با کارگردان آلفرد هیچکاک: طناب در سال 1948 و غریبه ها در قطار در سال 1951 شناخته شد.
گرنجر برای اولین بار در یک صحنه کوچک در هالیوود توسط یک کارگردان بازیگر گلدوین مورد توجه قرار گرفت و نقش مهمی در ستاره شمالی (1943)، فیلمی جنجالی که اتحاد جماهیر شوروی را در اوج جنگ جهانی دوم ستایش می کرد، به او داده شد، اما بعداً به خاطر آن محکوم شد. تعصب سیاسی فیلم جنگی دیگری به نام قلب بنفش (1944) قبل از خدمت نیروی دریایی گرنجر در هونولولو در واحدی که سرگرمی سربازان را در اقیانوس آرام ترتیب می داد، دنبال شد. در اینجا او تماس های مفیدی از جمله باب هوپ، بتی گریبل و ریتا هیورث برقرار کرد. همچنین از آنجا بود که او شروع به کشف دوجنسیتی خود کرد، که به گفته او هرگز نیازی به پنهان کردن آن احساس نمی‌کرد.
نقش او در طناب هیچکاک، روایتی تخیلی از پرونده قتل لئوپولد و لوب در سال 1924، ستایش منتقدان زیادی را برای او به همراه داشت، اگرچه فیلم نقدهای متفاوتی دریافت کرد. سپس هیچکاک او را در فیلم Strangers on a Train دوباره انتخاب کرد، در نقش یک ستاره تنیس که توسط یک روانشناس ثروتمند با بازی رابرت واکر درگیر نقشه قتل مضاعف شده است. گرنجر این را به عنوان شادترین تجربه فیلمسازی خود توصیف می کند و از مرگ واکر در مدت کوتاهی پس از فیلمبرداری عمیقاً غمگین بود.
گرنجر تا 70 سالگی به حضور روی صحنه، سینما و تلویزیون ادامه داد. آثار او از درام کلاسیک در برادوی گرفته تا چندین فیلم ایتالیایی زبان و مستندهای مهم درباره هالیوود را در بر می گرفت. با این حال، او تمایل داشت از کارگردانان و فیلمنامه نویسانش ایراد بگیرد و حرفه او همچنان توسط دو فیلم هیچکاک تعریف شده است.
