Fabio Cannavaro

Fabio Cannavaro Ufficiale OMRI (تلفظ ایتالیایی: [ˈfaːbjo kannaˈvaːro]؛ زادهٔ ۱۳ سپتامبر ۱۹۷۳) یک مربی فوتبال حرفه‌ای و بازیکن سابق ایتالیایی است. او که یک مدافع میانی بود، بیشتر دوران حرفه ای خود را در ایتالیا گذراند. او قبل از گذراندن هفت سال در پارما، کار خود را در ناپولی آغاز کرد و با آن دو قهرمانی کوپا ایتالیا، سوپرکاپ ایتالیا 1999 و جام یوفا 1999 را به دست آورد. پس از حضور در اینترناسیونال و یوونتوس، او (به همراه فابیو کاپلو) از یوونتوس در سال 2006 به رئال مادرید منتقل شد و با آن در سال های 2007 و 2008 قهرمان لالیگا شد. پس از بازگشت به یوونتوس برای یک فصل در فصل 10–2009، او به الاهلی دبی پیوست و در سال 2011 پس از یک فصل مصدومیت از فوتبال خداحافظی کرد. او به عنوان یکی از بهترین مدافعان تمام دوران در نظر گرفته می شود.

کاناوارو با تیم ملی ایتالیا نیز به موفقیت هایی دست یافته است. او بخشی از تیم ایتالیا بود که در سال‌های 1994 و 1996 قهرمان مسابقات قهرمانی زیر 21 سال اروپا شد. مسابقات و در سال 2002 پس از بازنشستگی پائولو مالدینی کاپیتان شد. کاناوارو ایتالیا را در جام جهانی 2006 آلمان به قهرمانی رساند و هواداران ایتالیایی به دلیل عملکرد دفاعی خود به او لقب “Il Muro di Berlino” (“دیوار برلین”) دادند که باعث شد ایتالیا 5 کلین شیت داشته باشد. تنها دو گل دریافت کرد که هیچ کدام در بازی باز نبودند. او پس از انتخاب به عنوان دومین بازیکن برتر مسابقات، توپ نقره ای را دریافت کرد. در سال 2009، کاناوارو با پشت سر گذاشتن مالدینی به عنوان پربازیکن ترین بازیکن تاریخ این کشور شناخته شد. او در 25 ژوئن 2010 پس از ناکامی ایتالیا در راهیابی به مرحله حذفی جام جهانی 2010، با 136 بازی ملی و 2 گل برای تیم ملی بزرگسالان، از فوتبال بین المللی بازنشسته شد. در مجموع، او در چهار جام جهانی، دو جام قهرمانی اروپا، بازی‌های المپیک تابستانی 1996 و جام کنفدراسیون‌های فیفا 2009 نماینده ایتالیا بوده است. او در حال حاضر دومین بازیکن تاریخ ایتالیا پس از جانلوئیجی بوفون و همچنین بیشترین بازی ملی ایتالیاست.

کاناوارو در سال 2006 به عنوان بهترین بازیکن سال فیفا انتخاب شد و او را به تنها مدافعی در تاریخ تبدیل کرد که برنده این جایزه شده است. او همچنین برنده جایزه توپ طلا در سال 2006 شد که او را تبدیل به تنها مدافعی کرد که این جایزه را در یک دهه برنده شد و تنها سومین مدافع تمام دوران پس از فرانتس بکن باوئر و ماتیاس سامر بود. در سال های 2006 و 2007 کاناوارو در لیست یازدهم فیفا جهانی قرار گرفت. در سال 2007، او در فهرست شش نفره برترین ورزشکار جهان Laureus بود. برادر کوچکتر او پائولو نیز یک فوتبالیست حرفه ای بود و در حال حاضر به عنوان عضوی از کادر مربیگری گوانگژو اورگراند تحت هدایت برادر بزرگترش فابیو فعالیت می کند.

کاناوارو پس از بازنشستگی به عضویت کادر مربیگری الاهلی به ویژه به عنوان سفیر جهانی و مدیر فنی از سال 2011 تا 2013 و به عنوان کمک مربی از سال 2013 تا 2014 به عضویت کادر مربیگری باشگاه درآمد. در نوامبر 2014 به عنوان سرمربی تیم منصوب شد. باشگاه چینی گوانگژو اورگراند. در 9 ژوئن 2016، او قراردادی را با باشگاه چینی تیانجین کوانجیان به عنوان سرمربی امضا کرد که در آنجا تیم را به عنوان قهرمانی لیگ رساند. او در سال 2017 به گوانگژو اورگراند بازگشت و در سال 2019 برای مدت کوتاهی به عنوان سرمربی تیم ملی چین منصوب شد. او دوباره در سپتامبر 2021 گوانگژو را ترک کرد.