Eric Portman

اریک هارولد پورتمن (زاده ۱۳ ژوئیه ۱۹۰۱ – درگذشته ۷ دسامبر ۱۹۶۹) یک هنرپیشه صحنه و سینما انگلیسی بود. او احتمالاً به خاطر نقش‌هایش در چندین فیلم برای مایکل پاول و امریک پرسبرگر در دهه 1940 به یاد می‌آید. هلند او نقش یک رهبر مقاومت بلژیکی را در فیلم بدون سانسور (1942) به کارگردانی آنتونی آسکوئیث و یک خلبان آلمانی را در فیلم Squadron Leader X (1943) با کارگردانی لنس کامفورت بازی کرد. پورتمن ملوان در Asquith’s We Dive at Dawn (1943) و ناظر کارخانه در Millions Like Us (1943) از Launder و Gilliat بود. او در یک داستان جنگی دیگر در Comfort’s Escape to Danger (1943) حضور داشت، سپس با پاول و پرسبرگر برای A Canterbury Tale (1944) بازگشت. پورتمن در «روز بزرگ» (1945) با فلورا رابسون و در حماسه گران قیمت استعماری «مردان دو جهان» (1946) نقش اول را داشت.

در سال 1945، غرفه داران او را به عنوان دهمین ستاره محبوب گیشه بریتانیا انتخاب کردند.او این رتبه را در سال بعد حفظ کرد.او چند فیلم هیجان انگیز ساخت: تحت تعقیب برای قتل (1947)، قاتل عزیز (1947) و علامت قابیل (1947). او در فیلم سپیده دم (1948) جلاد بود، سپس راهرو آینه ها (1948) و الهه کور (1948) را ساخت. او دو فیلم برای تیم سازنده جدید ماکسول ستتون و اوبری بارینگ، عنکبوت و مگس (1949) و جاده قاهره (1950) ساخت. پورتمن یکی از نام‌های بسیاری در جعبه جادویی (1951) بود و سپس یک کمدی ایلینگ به نام عالیجناب (1952) ساخت و نقش یک کارگر اتحادیه‌ای را بازی کرد که فرماندار یک مستعمره بریتانیا می‌شود. برای بارینگ و ستتون، جنوب الجزیره (1953) را ساخت و سپس در جداول جدا از هم اثر ترنس رتیگان و در فیلم داستان کولدیتز (1955) موفقیت بزرگی را به دست آورد. پورتمن در فیلم های The Deep Blue Sea (1955) و Child in the House (1956) نقش مکمل داشت. او در فیلم یاران خوب (1957) نقش اول را داشت.

او نقش سرگرد جعلی را در نمایشنامه جداول جدا از ترنس رتیگان در سال‌های ۱۹۵۶–۱۹۵۷ در برادوی بازی کرد. او برای این اجرا نامزد جایزه تونی (بهترین بازیگر مرد (دراماتیک)) شد. در سال 1958 او در برادوی در یک تولید کوتاه مدت از جین ایر در نقش روچستر ظاهر شد. پورتمن در سال بعد در تولید اثر یوجین اونیل با نام «لمس شاعر» خوش شانس تر بود که مدت طولانی داشت. در مقابل، «گیلاس گلدار» ساخته رابرت بولت، با نقش اصلی پورتمن، تنها پنج اجرا در برادوی به طول انجامید.نقش‌های بعدی فیلم شامل لبه برهنه (1961)، فروید: شور پنهان (1962)، غرب 11 (1963)، مردی که سرانجام مرد (1963)، حادثه بدفورد (1965)، و جاسوسی با دماغ سرد شد. (1966).

در سال 1962 پورتمن در یک اقتباس صحنه ای از «گذری به هند» بود که برای 109 اجرا در برادوی اجرا شد.او در اواخر عمرش در نقش های شخصیتی از جمله شماره دو در سریال تلویزیونی زندانی، حضور در اپیزود “آزاد برای همه” (1967)، و همچنین فیلم هایی از جمله نجواگران (1967) و مرگ مرده (1968) بازی کرد. برای کارگردان برایان فوربس. آخرین فیلم او ماموریت کشتن (1968) بود.