Elia Suleiman
می‌شناسند (۲۰۰۲) که جایزه کن را از آن خود کرد. روش کاری وی را با ژاک تاتی و باستر کیتون می‌سنجند. در سالیان ۱۹۸۲-۱۹۹۳، او در نیویورک زیست و دستیار کارگردان در دیباچه‌ای تا پایان یک مناقشه (۱۹۹۰) و نیز کارگردان گرامی داشت با انتحار بود. او پس از آن به فلسطین بازگشت و در دانشگاه بیرزیت در نزدیکی رام‌الله در کرانه باختری به دانشجویان و علاقه‌مندان درس فیلم و سینما میدهد.
