Carol Burnett
کارول برنت (انگلیسی: Carol Burnett؛ زاده ۲۶ آوریل ۱۹۳۳) یک هنرپیشه، کمدین و خواننده اهل ایالات متحده آمریکا است که بیشتر برای حضور در نمایش‌های تلویزیونی شناخته می‌شود. او میزبان برنامه کارول برنت شو بود که اولین برنامه در نوع خود بود که به میزبانی یک زن برگزار می‌شد.
برنت در آثار سینمایی همچون صفحه اول (۱۹۷۴) به کارگردانی بیلی وایلدر، چهار فصل (۱۹۸۱) به کارگردانی آلن آلدا، آنی (۱۹۸۲) به کارگردانی جان هیوستون و سروصدای پشت صحنه (۱۹۹۲) به کارگردانی پیتر باگدانوویچ حضور داشته‌است. او در برنامه‌های تلویزیونی دیگری از جمله آتش دوستانه (۱۹۷۹) و به عنوان مهمان در کمدی موقعیت دیوانهٔ تو حضور یافت که برنده یک جایزه امی شد. او در ۱۹۹۵ با بازی در ماه پیش از بوفالو دوباره به تئاتر بازگشت و بار دیگر نامزد جایزه تونی برای بهترین بازیگر زن در یک نمایشنامه شد.
برنت شرح حال‌های زیادی نوشته‌است که برای بیشتر آن‌ها نامزد جایزه گرمی شد و برای در چنین شرکت خوبی: یازده سال خنده، آشفتگی و سرگرمی در جعبه‌شنی برنده جایزه گرمی برای بهترین آلبوم شنیداری کودکان شد.
برنت به دلیل خدمت هنری در حوزه سرگرمی آمریکا موفق به دریافت نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری از سوی جرج دابلیو. بوش شد. در سال ۲۰۱۳، جایزه مارک تواین را از مرکز هنرهای نمایشی جان اف کندی دریافت کرد. در سال ۲۰۱۹، گلدن گلوب به دلیل موفقیت او در تلویزیون، جایزه‌ای به نام او (جایزه کارول برنت) به او اهدا کرد.
